Eindelijk… vakantie! Deel I

Wat is er beter dan na zeven weken lang elke dag vroeg op te moeten staan, gewoon even een weekje vakantie te hebben! Alhoewel alle exchangers op de NTU vertrokken naar landen die ver weg lagen of bezoek kregen, ben ik lekker thuis gebleven en kwam mijn bezoek een weekje “te laat”. Alhoewel, thuisgebleven… De twee weekenden was ik (hoe kan het ook anders) in Maleisië te vinden en ik heb niet veel gebruik gemaakt van mijn kamer die ik nu even voor mezelf had.

Sowieso had ik nog de locals die wel gewoon in Singapore bleven. Maandag heb ik een leuk uitje gemaakt met Joanna, één van mijn renmaatjes. Ik kan het super goed met haar vinden: ze is één van de meest grappige en enthousiaste mensen die ik ken en is gek op dingen ontdekken in Singapore. We hadden het al een paar keer gehad over een mooi park, genaamd HortPark, waar we vandaag dus naartoe zijn gegaan. Een vriendinnetje van haar ging ook mee, alhoewel Joanna eerst even voor de grap had gecontroleerd hoe snel zij kon lopen omdat we een lange tocht zouden maken.
Van tevoren hebben we samen gelunched. Het was grappig, want we spraken af bij de MRT Harbour Front waardoor ik dacht dat we bij de foodcourt zouden gaan eten, maar blijkbaar was er ook nog een hawker centrum in de buurt waar je lekker kon eten en zo kon ik weer even iets nieuws ontdekken. Joanna wilde ook haar vier lievelingsgerechten van deze plek laten proeven, maar een beetje jammer dat we maar met z’n tweeën waren. “Aah, whatever”, aldus Joanna en ze bestelde het dus maar gewoon allemaal tegelijk. Ik weet de namen van het eten niet meer, maar het was heerlijk fris! Twee uur later was m’n maag nog best vol, maar leeg genoeg om met haar naar het park te lopen.

Het park was inderdaad prachtig! Het was een aangelegd park en normaal houd ik daar echt niet van, maar dit was een uitzondering. Er waren ook 35 bloemsoorten geplant voor de variatie. En tussendoor hadden ze dan kunstwerken neergezet en manieren om te laten zien hoe je energie kon sparen. Verder hadden ze ook potten met planten erin die zichzelf dan van water konden voorzien omdat er in de pot al zo’n biologische cirkel van water van zichzelf was. Ik wilde er al bijna één meenemen voor, ik zal geen namen noemen, mensen die niet zo goed zijn in planten water geven, maar het zag er eigenlijk best eng uit door de druppeltjes op het glas. Alsof ze geen adem konden krijgen. En de bloemen zelf hingen er ook een beetje zielig bij. Dus ik denk dat ze daar nog even moeten experimenteren hiermee tot het echt populair word en ik naar Singapore terug zal komen om massaal van dit soort potten in te slaan…
Het was erg rustig in het park omdat het maandag was, dat was wel fijn. Na veel rondgewandeld te hebben en hebben gekeken of het echt klopte dat Koi vissen die aan mensen zijn gewend je volgen als je in je handen klapt, zijn we doorgegaan naar een brug die aan dit park grensde. Aan het begin was het best veel klimwerk, maar het was het zeker waard. Uiteindelijk liep je dan over de brug met de jungle onder je, “hiken voor beginners” dus omdat je niet door de jungle zelf hoefde te lopen. We hoopten dat we apen zouden tegenkomen, maar misschien werden ze weggejaagd door het “moooonkey?”-geroep van Joanna. We hebben er helaas geen gezien, terwijl de bordjes dat je op moest passen voor de dieren om de seconde verschenen. Alhoewel dat natuurlijk ook gewoon kan komen omdat ze in Singapore nu eenmaal houden van je extreem vaak waarschuwen voor ook maar de kleinste gevaren.
Het laatste stuk van de wandeling was misschien nog wel het mooiste, omdat je daar uitkwam bij een super grote, hoge, mooie houten brug. Je had er een super uitzicht. Grappig ook om de mooie jungle te zien en daarachter weer de hoge HDB-flats. Toen we nog verder liepen kwamen we uit bij de top van de berg, waar ook de cabines starten die over Harbour Front gaan.

Best moe van de toch best wel zware wandeling aten we nog snel wat bij een beancurd-winkeltje. Dit is een winkeltje waar je beancurd koopt, een super lekker ‘’sojabonenyoghurtje” wat ze hier vaak eten. Je koopt er dan een paar simpele gefrituurde snacks bij die alleen uit kruiden en deeg bestaan, deze kun je dan dippen in de beancurd. Het is heel lekker en niet zo vullend, want meer kon er nog niet echt in na onze heavy lunch. En ik had wel nog even wat eten nodig, omdat ik de hele avond nog bezig zou zijn met een theorieles over duiken. Ik wilde namelijk een duikcursus gaan doen het volgende weekend, maar om dan je duikcertificaat te krijgen moet je wel een toets halen. Met een boek om nog verder te leren over duiken(je moet best veel weten vond ik) werden we naar huis gestuurd. Ik had nog niet echt interessante mensen ontmoet die avond, maar ik had wel super veel zin gekregen in het duiken zelf!

In plaats van netjes beginnen met het lezen over duiken ben ik dinsdag een lange wandeling gaan maken. Ik was namelijk nog geen enkele keer bij Orchard Road geweest, terwijl het voor mij helemaal niet zo ver weg is en het echt is iets wat je moet hebben gezien van Singapore. Zeiden ze dan, dus ik wilde even ontdekken of dat echt zo was en toen ik op de kaart keek bleek het zelfs super dichtbij te liggen. Dus ben ik maar ernaartoe gaan lopen, ik ben hier helemaal gek van lopen omdat je zo echt veel van Singapore ziet.
Onderweg kwam ik nog langs een grappig park, waar ik even in ben gelopen. Waar ik later even spijt van had, omdat je best veel trappen erin had. Ik vind het apart dat ze zoveel parken in Singapore hebben, want ik zie er eigenlijk nooit mensen in. Af en toe een paar mensen, maar als ze zo weinig plaats in Singapore hebben, waarom zou je er dan zo’n groot park in bouwen waar per dag maar een paar mensen in komen? In ieder geval creëren ze wel weer werk, want er zijn altijd wel mensen om de planten te snoeien, het gras te maaien of de prullenbakken legen. Dit doen ze trouwens vooral op maandag tot en met woensdag omdat er dan de minste mensen naar een park gaan en ze lekker hun gang kunnen gaan. Het is super grappig om op één van deze dagen, zoals ik vandaag dus had gedaan, erdoorheen te lopen en overal mensen te zien werken óf te zien uitrusten op één van de vele rusthuisjes of bankjes. Het lijkt dan een beetje op een werkers-dorpje. Verder houd ik trouwens echt van het geluid in de parken, er zijn altijd een soort krekels of vogels die zo’n typisch geluid maken. Je hoort het echt overal in Singapore waar ook maar een beetje natuur is, dus zeker in zo’n park.

Orchard Road zelf was grappig om te zien, omdat ik het echt anti-Singapore vond. Je kon maar moeilijk een HDB-flat ontdekken. De muren van de winkels hingen vol met van die schermen waarop digitale videoreclames worden afgespeeold. Er liepen super, maar dan ook super veel westerlingen rond(misschien ook omdat het vakantie was), de winkels waren allemaal winkels die ik al kende en zelfs al het eten langs de weg, als daar al eten was, was westers. Dolgelukkig was ik toen ik ontdekte dat de kleding in de winkels ook gewoon echt lang genoeg was, en zo heb ik nog een paar simpele lange hemdjes en lange vestjes kunnen kopen die ik eerder niet had kunnen vinden in Singapore. Op de terugweg kwam ik nog langs een super, maar dan ook super groot winkelcentrum met alleen maar electronicawinkels. Daar leek ik minder te gaan slagen, want een gewone, merkloze MP3-speler die je op kunt klikken bleken ze echt in geen enkele van deze winkels te hebben. Terwijl ik wel al ongeveer 30 winkels in was gelopen die allerlei soorten headphones en oordopjes verkochten.
Het was wel apart, want toen ik in een winkel eindelijk een MP3-speler met clip vond en zei dat ik meer iets van een lagere prijsklasse zocht zonder daar iets mee te bedoelen, begon de man opeens af te dingen. In een normale winkel… ik had geen idee dat je dat kon doen in Singapore. Ik heb wel maar gelijk gebruik gemaakt van deze prijsverlaging en ben sindsdien weer in het bezit van een werkende speler, super fijn omdat ik degene die was overleden toch wel erg had gemist. Om de shopsessie nog geslaagder te maken, heb ik ook nog verschillende smaken thee kunnen kopen om mijn verzameling aan te vullen, onder andere maïsthee die smaakt naar… inderdaad, popcorn!

Ik lijk altijd pech te hebben omdat het vaak maar een paar keer (kort!) per dag regent, maar het regent wel echt altijd als ik net buiten zonder overdekking loop. Zo ook dinsdagavond toen ik echt nog maar tweehonderd meter van m’n hostel afzat. En dan denk je misschien dat ik me aanstel en daar wel even doorheen kan rennen, maar rennen op slippers in de regen is veel te gevaarlijk door de gladheid en als het hier regent, regent het ook hárd. Dus daar stond ik dan, nog maar een klein stukje van mijn kamer verwijderd zonder naar binnen te kunnen. Ik stond samen met drie andere Chinezen uit mijn hostel, waarvan de twee vrouwelijke vonden dat de mannelijke vonden dat hij wel even een paraplu voor ons bij het hostel kon gaan halen. En hij deed het nog ook! Super lief, en zo kwamen we toch nog droog aan.

Dus droog, blij door de lieve mensen en moe door de wandeling kwam ik thuis. Ik probeerde gelijk mijn nieuwe MP3 en theesoorten uit en bekeek de foto’s die ik had gemaakt. Even nog wat chatten met de mensen wat we nog gingen doen in het weekend en het was alweer bijna middernacht. Leren voor het duiken werd hem niet helemaal, alhoewel ik het wel heb geprobeerd. Maar na ongeveer drie pagina’s te lezen was ik alweer in slaap gevallen… de volgende dagen dan maar weer. Het blijft natuurlijk wel vakantie…