Kuala Lumpur, zaterdag: tempel, Petronas towers

Uiteindelijk kwamen we uit in een natuurgebied, er was overal natuur. We hebben nog aapjes gezien, wat echt super leuk was. Dit waren niet de vervelende aapjes die iets uit je tas stelen, maar gewoon rustig in de boom blijven en toch best dichtbij komen. Toch wil ik nog een keer, met een goed gesloten tas, een keer een aap van heel dichtbij zien! Ze zeggen dat ze heel vriendelijk zijn als je ze maar niet aan gaat staren, maar dat was ik ook niet van plan.

Ook hebben we veel van de stad zelf gezien en hebben we de nationale tempel bezocht. We mochten naar binnen mits we islamitische kleding aandeden, aangezien we nogal bloot waren gekleed in islamitische zin. Na heel veel lol omdat het er zo grappig uitzag werden we serieus en zijn we de tempel ingegaan. Het was heel mooi verzorgd en ontworpen. Bij het bidgebied stond een meneer die een rondleiding gaf en vertelde over het geloof. Ik heb vroeger een islamitische vriendin gehad en voor mij was het dus niet veel nieuws, maar de jongens wisten nog niet zoveel volgens mij. Hij had wel nog een theorie waarom je als je christelijk was eigenlijk moest overstappen naar de Islam, dat was weer nieuw. Dan zeiden ze bijvoorbeeld dat er dingen in de Bijbel net wat anders waren gebeurd dan dat er beschreven stond, of dat het impliciet dezelfde dingen zij als wat beschreven staat in de Koran. Dat was wel weer grappig om die kijk erop te krijgen.
Je merkte wel dat hij mij echt als een vrouw behandelde in de zin van dat mannen belangrijker zijn. Hij praatte wel tegen mij, maar als hij iets wilde vragen, vroeg hij het via Axel en Christian. En hij vroeg ook wat zij studeerden en niet aan mij, alsof ik niet kon studeren ofzo? Mijn voordeel was wel weer dat ik in een vrouwengebied mocht kijken, waar de mannen dan weer niet mochten komen.

Sowieso werden vrouwen echt anders behandeld. Ik werd altijd voorgelaten door de mannelijke bevolking waardoor ik bijvoorbeeld minder lang hoefde te wachten om eten te bestellen. Één keer wilden we ergens naar de wc. Christian mocht niet naar binnen. Ik kwam wat later binnengelopen, en toen ze mij zagen mij zag mochten we opeens wel naar de wc daar. Echt heel apart. In de MRT kreeg ik een plek(misschien dachten ze wel dat ik zwanger was, dat kan natuurlijk ook).
Ook merkte ik echt het verschil tussen toeristen en niet-toeristen. We werden best wel aangekeken als we door zo’n niet-toeristisch gebied liepen en ik ben zelfs drie keer met wildvreemden op de foto gegaan omdat ze dat vroegen.

We hebben maar willekeurig wat rondgelopen en hebben daardoor niet heel veel toeristische dingen gezien. Ik vond het wel gewoon mooi om door die straten te lopen. Je ziet soms gewoon een super mooie, nieuwe straat, en dan weer een hele oude, vieze straat. Sowieso is er overal wel veel natuur en heb je vaak van die Chinese huisjes. In Nederland zouden die vol zitten met hangjongeren, hier zaten ze vooral vol met hangouderen. Onderweg kon je ook steeds de Petronas Towers overal bovenuit zien steken, ookal was er best veel hoogbouw.
Rond het eind van de middag kwamen we aan bij de beroemde torens, en we ontdekten dat dit gelijk een heerlijke plek was om lekker te liggen tussen alle andere foto’s-makende toeristen. We hadden het wel verdiend om onze benen even niet te laten werken en zijn daar dus nog lang gebleven. Ondertussen speelden we een kaartspelletje, een goede tip om mee te nemen op reis. Het was super grappig om al die toeristen te zien die allemaal op de foto willen met de torens. We wilden ook nog graag naar boven op de toren, maar het bleek niet alleen super duur te zijn, maar ook al voor een paar dagen uitverkocht! Jammer, dan maar van beneden bekijken. Van binnen had niet veel zin, het was er super druk met toeristen en je had gewoon veel winkels die je ook in Europa hebt. Het was leuk om te zien hoe de torens veranderden toen het donkerder en donkerder werd. Steeds meer lichtjes gingen aan. Aan het eind van de avond was hij helemaal verlicht, heel mooi om te zien. Na een paar uur daar te hebben gelegen vonden we de MRT uit, of de LRT heet het er volgens mij. Een kaartje bestellen ging heel makkelijk door gewoon op de kaart te drukken waar je naartoe wilde. Het ‘kaartje’ bestond uit een muntje die je bij je eindbestemming door het poortje moest gooien om eruit te kunnen, een grappig idee. Ook het openbaar vervoer was trouwens spotgoedkoop en zo kwamen we voor 40 eurocent aan in Chinatown.

’s Avonds voelden we ons ook echt toerist omdat we rondliepen in Chinatown. Het stond vol, maar dan ook propvol met kraampjes met goedkope producten die zogenaamd van een echt merk waren. En iedereen sprak je aan omdat zij natuurlijk geweldige T-shirts, horloges, kleding, schoenen of souvenirs hadden. Al snel hadden we er genoeg van en zochten we een foodcourt op, waar een super grappige vrouw ons bediende. Christian was blij want ze verkochten er ook sigaretten en aanstekers. Minder blij waren we toen we ontdekten dat als je je sigaret uitdrukte in de asbak, het vol bleek te zitten met insecten die door de warmte allemaal de tafel opgerend kwamen! Ik wilde nog een foto maken, maar binnen een paar seconde waren ze ook weer terug. Ik geloof dat ik nog maar één beestje op de foto vast hebben kunnen leggen.
Het eten was lekker, maar de porties waren niet zo groot. Helaas konden we geen toetjeskraam of iets in die sfeer vinden, maar na een paar glazen bier(die hier helaas bijna net zo duur waren als in Singapore) konden we toch nog met een voldaan gevoel naar huis om lekker neer te ploffen op de bedden, nog even wat te kletsen en in slaap te vallen na onze vermoeiende, maar uiteindelijk nog mooie wandeling.