De exchanger/toerist uithangen

Dat ik pech heb gehad met mijn rooster heb ik allang gemerkt. Ik heb niet alleen veel meer moeite met mijn vakken bij elkaar krijgen, ik blijk ook nog eens een rotrooster te hebben. Ik heb nog niemand ontdekt die ook elke dag naar school moet. En de meesten zijn ook vrij op een maandag of een vrijdag, waardoor ze langer kunnen reizen in het weekend. Maar gelukkig maakte dat dit weekend niet uit, want er waren geen lessen op de NTU door die feestdag waar ik nu volgens mij al drie keer over heb verteld. Dat betekende dus drie VRIJE dagen, en tijd om Singapore weer wat meer te ontdekken.

Zaterdagochtend moest ik helaas toch vroeg op voor de conditietraining, maar dit was verder een positieve ervaring verder. De meiden zijn ook zo aardig. We kregen tijdens de training les over hoe we moesten ademen tijdens de oefeningen en hoe je het langer kon volhouden. Maar dit was niet eens nodig geweest om me meer te laten doen dan normaal, want de meiden waren elkaar ook echt aan het aanmoedigen om door te gaan en zeiden dan dat je het goed had gedaan als je (eindelijk) klaar was. Verder zijn ze erg geïnteresseerd. Ze willen alles over je leven, studie en voetbal in Nederland weten. Ze waren vet enthousiast over Amsterdam en sneeuw. Twee meisjes hadden zich ook onder andere ingeschreven voor een exchange semester naar Maastricht, dus die waren natuurlijk extra nieuwsgierig. Ik voelde me al gelijk thuis in het team omdat de omgang tussen hen heel erg leek op die bij Dames1 bij VV Nieuwerkerk en DBSV. Het enige waarom ik me nog een beetje buitengesloten voelde, is dat ik als enige een groen T-shirt had in plaats van de rest (had ik ook wel kunnen bedenken eigenlijk, wit is het koelste natuurlijk) en iedereen had zo’n soort plastic, doorzichtige drinkfles die je hier bij eigenlijk de hele bevolking ziet.

Na even wat gegeten te hebben op de campus, ben ik gaan shoppen in Chinatown en People’s Park Centrum en People’s Park Complex. Eigenlijk wilde ik alleen even wasmiddel en een extra voetbalbroekje kopen, maar ik had toch tijd om ook meer winkels uit te pluizen en ik had veel leuke dingen gezien. Ook wilde ik graag nog wat T-shirts erbij kopen omdat die toch wel heel fijn zijn om even snel in de metro of klas aan te trekken, een trui is dan ook weer zo warm. Alhoewel ik hier genoeg mensen in een spijkerbroek en een vest zie. En dan hebben ze ook nog schoenen aan! Ik snap niet hoe ze dat volhouden.
Maar goed, mijn shop journey was niet helemaal geslaagd, omdat ze nergens niet-Adidas sportkleren hadden en Adidas was weer heel duur. Verder was er echt super veel leuke kleding, maar vaak pastte het totaal niet, ik blijk niet echt Singapore-verhoudingen te hebben. Het viel trouwens heel erg mee met de maten. Ik verwachtte dat ik echt een XXL nodig heb als je al die dunne en kleine meisjes hier ziet, maar daar had ik eigenlijk geen last van. Zij zullen wel XXS hebben. Het wasmiddel is natuurlijk wel gelukt, dit heb ik gekocht in een best grote winkel waar ze naast een supermarkt echt van alles en nog wat hadden. Ook voor bureauspullen was je hier zeker aan het goede adres, wat ik goed kon gebruiken. De winkel was best uniek omdat er in Chinatown zover ik weet maar één ander ‘warenhuis’ is. De winkel heette Da You Chinatown Dept, het adres is Store Blk 336 Smith Street, New Bridge Centre, #02-300 Singapore 050336. Wat totaal niet uniek is in Chinatown, is een kapper, reisbureau of massagehok. Het zit er echt he-le-maal vol mee, ik zou niet eens weten als ik er één wil bezoeken welke ik moet kiezen.

Ondanks dat ik dus liever wat meer had willen kopen, was het wel leuk om even te shoppen(lang niet meer gedaan!) en ’s avonds door Chinatown te lopen. De sfeer was er zo mooi, het hing er vol met kleurrijke lampionnen en er waren een paar plaatsen waar allemaal (vooral wat oudere en mannelijke) mensen bij elkaar kwamen om een potje GO te spelen. Toen ik net een lekkere maaltijd aan het eten was, waarvan ik weer geen idee had wat het was, werd ik gebeld door Satish, een student die ook in mijn hostel woont, of ik mee naar Clarke Quay kwam. Ik was eigenlijk wel blij om even te horen dat er blijkbaar nog leven hier was, want ik hoorde van bijna iedereen dat ze gingen reizen dit weekend. Ik zei dat ik zo wel thuis zou zijn en dat was ik ook, maar ik blijf nog mijn Lieske-kenmerken hier houden en misste zo zijn oproep toen hij vertrok. Even later belde hij weer op, dat hij me wel even zou komen halen. Komen halen, ben jij gek? Maar hij was al onderweg, het bleek echt maar een paar minuten lopen te zijn! Hoe ideaal is dat. Clarke Quay Bridge is een bekende ontmoetingsplek voor exchange studenten. Super leuk dus om daar even langs te gaan, maar als je ver weg woont moet je na 12 uur sowieso een taxi nemen. Maar wij kunnen daar dus gewoon naartoe lopen wanneer we willen. Het stukje wat we moeten lopen is ook gewoon langs de weg, dus voelt veilig aan. Alles voelt trouwens veilig aan hier.
Maar over Clarke Quay dus, het ziet er super mooi uit! En heel gezellig, ik weet niet hoe dat op andere dagen is, maar dit was op een zaterdag en de drukte was precies goed. Er bleek een feest te zijn waar je gratis naar binnen mocht als je je op Facebook had ingeschreven, maar eenmaal in de rij bleek dit weer niet zo te zijn, dus veel mensen bleven tot best laat uiteindelijk nog op de brug staan. Er is dan om de hoek zo’n 7 Eleven(supermarkt) waar iedereen zijn drank koopt, waar natuurlijk een vet lange rij voor staat. Ik vraag me af of ze weten dat er een paar honderd meter verderop nog een 7 Eleven is die we onderweg waren tegengekomen.
Satish heb ik de hele avond niet meer gezien, maar ik heb wel nog even kennis gemaakt met wat anderen, wel allemaal SMU-studenten. Ik heb trouwens nog een verhaal gehoord over een appartement zoeken. Dat bleek namelijk alleen vrij makkelijk te zijn als je al vroeg aankwam en dan in Sleepy Sammy’s zou overnachten, daar waren namelijk heel veel andere exchange studenten die dan ook een kamer zochten. Aan de andere kant zei ze dat alles hele slechte meubels had en de huur altijd hoger dan 800 dollar was. Dan zie ik mijn kamertje, blijkbaar ook zo dichtbij de brug, toch net weer iets positiever in. Aan de andere kant, bijna alle appartementen hebben wel een zwembad! En ik hoor vaak dat mensen iets met hun huisgenoten gaan doen, dus zo heb je natuurlijk wel al automatisch een (leuke) vriendengroep. Ook hoorde ik nog een meisje uit Zweden die ook net zo laat was aangekomen als ik over een kamer bij JoHa. Ik had hier ook nog gekeken en ze zeiden dat ze vol zaten, dat zeiden ze ook tegen haar. Maar toen ze dus later toen ze aangekomen was daar is langsgegaan, bleken ze wel gewoon plek voor haar te hebben!

Een meisje op de brug vroeg ook of ik zin had om mee te gaan naar Sentosa, dat zag ik wel zitten omdat ik nu ook wel eens de exchange student uit wilde hangen. Helaas kreeg ik de volgende ochtend een sms’je dat ze pas veel later zouden gaan omdat ze nog een kater hadden. Maar ik kreeg ook weer een sms’je van Karla, een Duits meisje uit het NTU-voetbalteam, dat ik ook wel met hun meekon naar Sentosa. Dus dat was dan weer toevallig en ik heb gelijk ja gezegd.
Sentosa is een enorm attractiepark. Je kunt er echt heel veel doen, als je alles wil zien zou je ’s ochtends vroeg op moeten staan en ’s nachts pas weer terug kunnen gaan. Wij zijn alleen in het strandgedeelte geweest. Zelfs hier leek de omgeving speciaal gemaakt te zijn voor de attracties en niet per se voor het strand zelf. Wat het niet opeens een lelijk strand maakt, wat was het mooi daar! Overal planten en palmbomen, super fijn zand, nergens rotzooi, stukjes eiland op de achtergrond…
Je had drie stranden daar. Wij zaten uiteindelijk op Tanjong Beach. Ik ben ze zelf nog allemaal afgelopen en Tanjong Beach bleek dan wel de beste keus te zijn. Je had er niet alleen een Beach Club met (“normale”) muziek, je had er ook veel beachvolleybalvelden, veel schaduwplekken en rustige plekjes tussen de bomen. Perfect dus voor een heerlijk avondje volleyballen, frisbeeën, kletsen en de zonsondergang bekijken. De huisgenoten van Karla waren super aardig en grappig, dus dat maakte het al helemaal leuk.
Er was wel een koppel mee wat ook nog niet zo lang in Singapore was en nog niet veel exchange studenten hadden gezien, zij hadden wel even een cultuurshock volgens mij. Sowieso waren ze al getrouwd, wat voor Westerse studenten super vroeg is natuurlijk. Dus daar kregen ze veel reacties op. Maar we waren ook aan het frisbeeën met ons groepje, toen opeens iemand vroeg of hij mee mocht doen. Daar snapte de Chinese jongen helemaal niets van, later zei hij dat mensen in China zichzelf nooit, maar dan ook nooit, zomaar bij een groep zouden voegen. Het was ook grappig dat het Chinese meisje zich verontschuldigde toen ze met haar voeten naar me wees. Ik had al gelezen in een boekje over Singapore dat het niet netjes is om met je voeten naar iemand te wijzen, anders zou ik haar niet begrepen hebben.
Na afloop hebben we het stijlvol afgesloten met eten in de foodcourt bij Harbour Front. Het was heel druk, maar toch werden we snel geholpen en andere mensen stonden voor ons op om bij elkaar te gaan zitten zodat we één grote tafel hadden, wat een luxe. Ik bestelde iets wat me wel heel lekker leek, maar wat uiteindelijk geen slimme keus bleek te zijn. Het was sea food noodle soup en ik kon nergens een mes een vork ontdekken. Dus dat werd eten met een lepel en chopsticks, wat best moeilijk was. Die garnalen lieten ze bijvoorbeeld nog gewoon in hun schil en met kop en staart in je soep zitten, wat echt voor een onmogelijke taak zorgde.

Thuis aangekomen kwam Lucy, een Chinees meisje die ook in mijn hostel slaapt, even kletsen op mijn kamer. Super gezellig, want zo had ik toch even een roommie. Het duurde niet zo heel lang, want het was al laat en we spraken gelijk af om de volgende dag vroeg op te staan en dan iets moois van Singapore te bekijken. Ze woont hier al een half jaar, dus heeft al heel wat gezien. Ik vertelde ook nog over het Chinese koppel wat ik die dag had ontmoet en hun andere cultuur, toen zei ze dat ze dat wel herkende. Maar ze voegde er wel aan toe dat de Chinezen verder, als ze elkaar zien, super graag bij elkaar komen. En dat Chinatown daarom het gezelligste deel was van Singapore. Dus als dat klopt, moet ik hier wel goed zitten. Ik heb er zelf nog niet veel van gemerkt dat het in andere delen minder gezellig is, alhoewel ik ook nog niet heel veel van Singapore heb gezien natuurlijk.

Vandaag bleek het super druk te zijn in de metro met toeristen en bewoners die vandaag natuurlijk ook vrij waren, dus besloten we maar naar een minder bezochte, maar toch mooie plaats te gaan: Labrador Park. We waren gelukkig vroeg weggegaan, want het was heel warm daar. Al vanaf dat we de metro uitstapten vond ik het al leuk: ik zag super veel fietsers! Wielrenners en mountainbikers kwamen om de minuut voorbij fietsen. Ook kwamen we eenmaal in het park aangekomen veel joggers tegen. Ik kan me wel voorstellen dat je hiernaartoe komt om te sporten, er zijn namelijk nauwelijk auto’s en er is veel natuur. Ik maakte nu ook eens mee hoe het was om tussen de tropische planten te zitten, het maakt echt super veel geluid. Ik dacht eerst zelfs dat het een soort machine was. We kwamen ook bijzondere planten tegen met vruchten die ik nog nooit had gezien.
Je had ook een East-Coast walk die we daarna hebben gedaan. Zo loop je van Labrador park langs de kust terug naar Harbour Front. Ik vond het een mooie route omdat het de natuur en de stad mooi combineerde, typisch Singapore. Op de grasvelden had je ook enorme groepen met mensen die hier kwamen om met zijn allen in zo’n groep te gaan picknicken, spelletjes te doen (geen idee hoe ze dat uithielden met die warmte) of te wandelen.

Als echte toerist heb ik natuurlijk weer veel te veel foto’s gemaakt (geen zorgen, op Facebook staat alleen een klein deel erop) en nieuw eten uitgeprobeerd. Het was leuk dat ik nu met Lucy naar een Chinese keuken kon gaan. We gingen weer precies naar dezelfde food court als waar ik gisteren ben geweest, maar gisteren had ik er niet eens naar gekeken omdat het alleen Chinees was. Maar zij kon dat natuurlijk lezen. Ze zei dat als ik stoer was de lever- en kidney soup zou moeten nemen om het een keer te proberen, en dan om het goed te maken een chrysanthemum Chinese tea zou moeten drinken omdat ik die sowieso lekker zou vinden als theefan. De soep viel eigenlijk wel mee, het was best lekker. Al zal het nooit mijn lievelingseten worden en er zaten helemaal geen groenten bij. En de thee was inderdaad heerlijk. Het is een kop heet water waar je dan die bloem in doet voor de smaak. Ik weet nog dat ik een keer zo’n Chinese bloem van Fleur had gekregen, maar die mocht ik alleen in het water doen om het geluk te laten brengen. Had ik het water toen toch ook maar opgedronken!