Eerste dagje studie: exchangers en vakken gezocht

Wat was die campus mooi zeg. Ik heb nog maar een klein deel gezien ervan tijdens mijn ritje met de shuttlebus en het leek vast extra mooi omdat eindelijk de zon eens scheen, maar ik vond het er echt heel gezellig en vakantie-achtig uitzien. En je ziet natuurlijk overal studenten, het is gewoon één grote studentenstad. De hoofdfaculteit(ten minste, ik denk dat dat het is), zag er in het echt ook nog mooier uit dan in het echt en was omringd door palmbomen, die daar bijna overal staan trouwens. Ik had nog ruim een halfuur om ongeveer 1 kilometer af te leggen, dus ben ik ook nog door de Business Faculteit gelopen. Prachtig, overal bloemen, lange gangen, gezellige muziek op de achtergrond, kan niet beter. De wiskunde faculteit zag er weer wat minder mooi uit, maar daar was ook niets mis mee en het lag aan een groot veld én aan een kantine die er ook weer heel gezellig uit zag met alle palmbomen, picknicktafeltjes en muurtjes.

Ik was de nacht ervoor aan het berekenen hoe ik zeker weten mooi op tijd kon zijn, want te laat komen kan natuurlijk niet! Dacht ik dan… Ik was er echt als enige. De professor en twee meisjes waren de enigen die op tijd waren, de rest kwam gewoon de hele tijd apart binnenstromen. Zonder schaamte, zonder sorry te zeggen en het leek er zelfs op zonder proberen zachtjes te doen of niet voor het beeld langs te lopen. Best moeilijk om je te concentreren op die manier. En als je je dan al niet had laten afleiden door de laatkomers, was je aandacht vast wel weer getrokken door andere snotterende, kletsende, lachende, met mobieltjes spelende leerlingen. Ik had echt verwacht dat ze wel een stuk respectvoller naar de leraar zouden doen. Dat snotteren kunnen ze niets aan doen natuurlijk, alhoewel een andere jongen en ik de enigen waren die gewoon een trui aantrokken. Het is echt een stuk kouder in die lokalen! Maar de rest vond ik dus best respectloos. Bij de tweede lecture ging het er zelfs nog erger aan toe omdat die zaal wat groter was. En toen ze klaar was, riepen er zelfs een paar mensen: ‘YES!’. Eigenlijk gewoon precies zoals in Maastricht, alleen ik merk wel dat de leraren in Maastricht tussendoor veel grapjes maken, hier zullen ze dat volgens mijn niet zo snel doen.

Maar in Maastricht zijn het ook nog buitenlanders die erbij zitten, hier was ik de enige exchangestudent bij beide vakken. Dat was best wel lastig. Tijdens de eerste lecture ben ik maar naast een meisje gaan zitten die alleen zat en ik heb in de break nog wel even met haar gepraat, maar ze zullen echt niet uit zichzelf naar je toe komen en ze kenden elkaar al allemaal. Het was nog best een grappig gesprek, want ze was helemaal fan van de Nederlandse voetballers. Nee, niet het team, stemde ze in toen ik zei dat ik vond dat ze hard gefaald hadden dit EK. Alleen ze was wel fan van de voetballers zelf. Het grappig was dat dan een naam noemde, maar dan verstond ik hem de hele tijd niet, omdat ze het zo anders uitsprak. Ze vond het dan wel weer leuk dat ze nu kon leren hoe ze het ook in het Nederlands uit kon spreken. Tijdens de lectures merkte ik ook dat er echt wel heel veel woorden waren die ze zo anders uitspreken. Ik wist dan wel waar het over ging, maar meer omdat ik de rest van de zin hoorde dan dat woord zelf.

Na de eerste lecture was het gelijk op naar de tweede. Die bleek wel van een veel moeilijker vak te zijn, het eerste vak wordt een stuk makkelijker gok ik. Het vervelende is alleen dat het het enige vak is dat in mijn rooster past en wiskunde inhoud heeft, dus ik móét het wel proberen te krijgen.

Hoe mooi de campus ook was, hoeveel er ook te zien was en hoe nodig ik eigenlijk even naar het student service center moest, 4 uur lang vermoeiende lectures door storende mensen na maar een paar uur geslapen te hebben was toch echt te vermoeiend en ik heb gelijk een bus naar huis genomen. In de metro ben ik ongeveer 5 keer in slaap gevallen en dan weer wakker geschrokken omdat ik bang was dat ik te laat uit zou stappen of opeens tegen iemand aan gaan liggen, maar dat is gelukkig niet gebeurd.

Thuis vulde ik snel het vak in wat ik graag wilde volgens. Shit, al veel wachtende mensen voor me. De volgorde waarin je op een dag inschrijft, maakt verder niet uit. Maar als er dus nu al 10 mensen meer op de wachtlijst stonden, hoeveel zouden er vanavond dan wel niet zijn? Maarja, boeiend, snel mijn bed in. Ik zette de wekker zodat ik een halfuur zou kunnen slapen. Helaas heb ik dat halfuur niet eens gehaald, omdat er de hele tijd op mijn deur werd gebonkt. Ik had hem dicht gedaan zodat er van buiten niemand in kon. En ze bleef maar kloppen, maar ik kan toch moeilijk in mijn ondergoed naar de deur lopen? Dus zei al een paar keer dat ik er aan kwam en kleedde me snel aan, maar ze bleef maar kloppen. Ik geloof dat ze het uiteindelijk 7 keer heeft gedaan. Ze zijn hier echt zo gehaast! Maar wat er aan de hand bleek te zijn, mijn nieuwe huisgenote was er! Dus ik was al helemaal blij, vergat dat ik eigenlijk aan het slapen was en zei dat ik wel even buiten ging zitten zodat ze even zelf de kamer kon bekijken zonder dat ze last van mij had.

Kom ik nu ruim 7 uur later terug, is er nog steeds niemand. Ik snap het gewoon niet, blijkbaar willen ze de nationaliteiten gescheiden houden, anders had ze wel hier kunnen slapen. Ze slaapt nu aan de overkant… Maar dat is blijkbaar in heel Singapore, dat ze niet echt graag mengen met exchange studenten. Ik moet het maar niet te persoonlijk nemen. Gelukkig had ik het eindelijk wel even gezellig met anderen op het terrein. Ik word best wel snel aangesproken door andere exchangers omdat ik zo opval als een exchanger die er maar een beetje alleen bij loopt denk ik.
Maar vandaag ben ik er ook echt even mee de stad ingegaan en we hebben ook nog een goede eettent gevonden die heel dichtbij ligt. Je krijgt dan standaard rijst en kunt zelf kiezen wat je daarbij wilt, dan staan er gewoon allemaal bakken met soorten vlees, vis en groenten. Dat heb ik echt al veel meer gezien, maar hier was er ook echt veel keus en het smaakte goed! Ik had zelf bijvoorbeeld tofu wat ik in Nederland niet heel lekker vind, maar dit was gewoon zo lekker, een perfecte structuur en een goede saus doen blijkbaar wonderen.

Axel had me ook uitgelegd hoe ik met stokjes kan eten zodat ik nu niet meer naar een lepel en een vork hoef te vragen. En het ging eigenlijk hartstikke goed, zal ook wel omdat ik al vaker met Eveline en Fleur met stokjes heb gegeten, maar dat leek al zo lang geleden. Max moest wel lachen dat ik al zo trots was dat het zo goed ging, omdat hij zei dat ik nog wel zou merken hoe moeilijk het werd als ik noodles ging eten, die heb je hier ook echt overal. Dus dat wordt de volgende uitdaging. Er zijn trouwens zoveel lekkere dingen, ik hoop echt dat ik nog veel kan uitproberen. We kwamen ook nog een bord tegen met de 10 gerechten die je volgens het winkelcentrum echt moest eten, waaronder satey, fish head curry(met een plaatje van een vissenkop bij het gerecht, best eng), roti prata(geen egg prata helaas, Maarten), chili crab en fried carrot cake. Dus die wil ik eigenlijk sowieso nog wel proberen. Nog genoeg dagen gelukkig en het is echt niet duur.

Vandaag heb ik namelijk ongeveer twee euro betaald voor mijn avondmaal. En dan moet ik gewoon meer betalen om een paar sinaasappels(denk ik dat het zijn) te kopen voor morgenvroeg. Wat me opvalt, is dat ze gezonde producten veel duurder maken dan andere producten. Vooral echt schoonheidsvoedsel, zoals eten met weinig vet en extra vezel, thee waar je van zou moeten afvallen, walnotenbrood wat goed zou zijn voor je lichaam, etc. Je betaalt voor zo’n product makkelijk 10 SGD.

Aan dat “gekke” ontbijten moet ik echt even wennen. Ze ontbeten op de universiteit allemaal met zoete dingen en bapao, maar ik weet niet of ik dat al aan kan. We zullen zien. Ik ga me eerst maar eens richten op het “overleven” van de afwezigheid van exchangers en vakken.