Heel veel geluk

Maandag gebeurde er iets super toevalligs. Ik wilde graag met een teamgenootje gaan reizen, maar we hadden geen idee waar naar toe. Toen ik een berichtje van haar kreeg dat de Pherentian Islands haar wel iets leken, kreeg ik later een tweede berichtje van Job of ik toevallig zin had om mee te gaan naar de Pherentian Islands. Dit moest zo zijn geweest, dachten we, en al snel besloten we dat we dus naar die eilanden zouden gaan. Omdat we vrijdag nog een extra vrije dag hadden door een feestdag en niemand maandag terug hoefde te zijn, hadden we lekker veel tijd om te relaxen, duiken en door de jungle te lopen op de eilanden daar.

We dachten wel een prima tijd te hebben uitgekozen door ’s middags naar Maleisië te vertrekken, zo konden we dan om 19.00 nog een nachttrein nemen naar een plaats waar we een boot konden nemen. Maar dit bleek een beetje te positief te zijn ingeschat, wat een enorme file stond er! Ida en ik hadden een eerdere bus dan Job en DJ, dus hadden al besloten dat wij alvast de tickets zouden kopen áls we het al zouden halen. Het was echt geniaal hoe we toch nog een kwartier op tijd aankwamen. We zijn gewoon overal tussendoor gerend en heel wat keren voorgepiept zonder dat mensen het erg leken te vinden, zelfs niet met die enorme drukte. Één keer was het echt te erg, want toen ontdekten we dat we in een langzame rij stonden, maar tussen de rekken stonden hekken. We konden natuurlijk altijd vragen aan de anderen of we misschien even in hun rij mochten staan, je weet maar nooit. En ja hoor, een man hield zelfs wel even de mensen achter hem stil zodat wij over de hekken konden springen, in een betere rij terecht kwamen en al snel een bus in konden.
We waren zó trots dat we op tijd aan waren gekomen, bleek dat er geen kaartjes meer voor de nachttrein waren. Heel apart, want normaal zijn die er altijd wel. Maar wat was het ook druk in Maleisië… dan maar een bus nemen, dus op naar de bus terminal. De taxichauffeur die ons daar naartoe bracht zei dat we niet echt een handige periode hadden uitgekozen om naar Maleisië te komen omdat alle moslims (en dat zijn er véél in Maleisië) naar huis gingen vandaag en morgen door de feestdag vrijdag. En daar kwamen we bij de bus terminal dus ook achter. Normaal zijn er enorm veel kaartjes te krijgen en kun je niet kiezen, nu was er gewoon helemaal niets meer! Na echt alle stalletjes af te zijn gegaan waarvan er geen één een kaartje had, gaven we het maar op en ploften we neer bij een cafeetje om wat te eten. Toen we de moed weer oppakten en maar een taxi naar de dichtstbijzijnde grote stad wilden nemen, kwamen we nog twee onderhandelende Nederlands tegen: Job en DJ! Toch weer een beetje geluk vanavond dat zij ook hadden besloten hier naartoe te gaan. Samen namen we een taxi naar Mersing waar we de volgende dag dan wel verder zouden kijken.

Na een lange, maar spotgoedkope en gezellige taxirit door de file kwamen we aan in Mersing. Ook hier bleken de hostels al vol te zitten, maar we vonden toch nog een plekje in een hostel. Het stonk verschrikkelijk op de gangen, maar de kamers waren prima en we wilden er toch maar voor één nachtje blijven. Het duurde even voordat we de plaatselijke “kroeg” hadden gevonden en we geïnstalleerd waren, maar dat kon onze avond niet meer bederven. We hadden het nu gezellig, we hadden een bed vanavond en zouden morgen kijken of er ferry’s naar Tioman zouden gaan als het weer goed was.

En het weer was perfect! Na een wel heel goedkoop ontbijt (we waren helemaal vergeten te betalen omdat we apart van elkaar weg waren gelopen en alles was zo druk daar) hebben we een ferry kunnen vinden die binnen een uur vertrok en zo liep alles weer perfect. Alhoewel het ook op Tioman best druk bleek te zijn, hebben we toch nog een prima accommodatie gevonden. Ik vind het altijd super leuk dat de huisjes hier echt van hout en zo lekker eenvoudig ingedeeld zijn. Ons muggennet had geen sluiting en was overal dichtgeplakt met plakband omdat er gaatjes in zaten, de kamer werd gekoeld door een ventilator die enorm veel geluid maakte en de wc moest natuurlijk weer doorgespoeld worden met een emmer water. Maar ondanks dat kreeg je dus echt een leuk gevoel omdat het huisje zo simpel was en we hadden ook een leuke mini-veranda.

Deze vakantie was heel anders dan mijn vorige keer in Tioman. Toen had ik niet alleen veel last van het duiken, maar het hele gebied was daar ook veel minder mooi. Het kan blijkbaar erg veel uitmaken waar je in Tioman zit. Alhoewel de stranden de vorige keer prima waren, had je hier veel mooiere stranden en zelfs golfjes. De vorige keer kon je nauwelijks ergens eten, hier waren erg goede en leuke restaurantjes. Normaal ben ik eigenlijk super erg tegen pizza, maar deze pizza’s gingen er goed in! Ook hadden ze heerlijk vers fruit waarvan ik geen last heb gekregen van mijn buik, ook erg fijn. Ook de nasi’s en cocktails zijn echt een aanrader daar.
De vorige keer was het enige wat we ’s avonds deden gewoon bij de receptie rondhangen, nu hebben we elke avond op een super leuk terras gezeten waar iedereen bij elkaar kwam. De vorige keer waren de duik instructeurs alleen bezig met hun eigen groepje, hier kwamen ze gewoon samen en nodigden iedereen eruit om er ook bij te komen. Er was ook een bar, wat zorgden voor heel wat genuttigde liters bier ’s avonds. Uiteindelijk werden leerlingen die hun duikbrevet hadden gehaald ook nog gek genoeg om de laatste test te ondergaan: de snorkeltest. Waarmee ze door hun snorkel een heel blikje bier naar binnen moesten drinken. Het is ze, tegen mijn verwachtingen in, nog gelukt ook.

Dit was blijkbaar net het laatste weekend voordat het eiland zou leegstromen omdat het regenseizoen eraan kwam. Dit betekende niet alleen dat er daarom elke avond feest was, maar dat we er een andere keer ook niet meer terecht hadden gekund. Ik heb nu bijvoorbeeld ook mensen gehoord die er nog naartoe wilden, maar geen ticket meer konden krijgen omdat de bussen er ook gewoon niet meer naartoe rijden. Verder hebben we gewoon te veel geluk gehad met het weer. De kans op regen was best groot, maar we hoorden dat het juist in de Pherentian Islands keihard aan het regenen was, terwijl wij gewoon geen enkele regendruppel hebben gezien! Dus we hebben uiteindelijk super veel geluk gehad dit weekend.