Ik ben er!

Daar zit ik dan eindelijk, op mijn nieuwe plekje in Singapore.
Als je had gehoord wat ik gisteren allemaal al had verzonnen wat er allemaal mis kon gaan, zou het echt een wonder moeten zijn dat ik hier nu gewoon zit en alles geregeld is. Ik heb geen ervaringen met lange reizen en vond het gewoon doodeng, maar dat is, zoals iedereen al zei, helemaal nergens voor nodig geweest!
Ik heb mijn ticket geboekt bij Kilroy met de maatschappij Emirates. Achteraf gezien is Kilroy nergens goed voor geweest. De site van Kilroy heeft op zich goede informatie over reizen in het algemeen, maar ik moest de hele tijd naar de site van Emirates zelf om de beste informatie te krijgen. Dus ik raad anderen aan om bij Emirates zelf te boeken. Ik kreeg zelfs drie dagen geleden een e-mail van Kilroy dat mijn reistijd op de terugweg was veranderd naar 21.35 op 9 november, terwijl ik mijn ticket had geboekt op 2.00 op 17 januari! Ik was me dood geschrokken, want er stond nog onder: ‘Sorry dat het zo vervelend uitkomt, maar we kunnen hier niets aan doen.’ Bleek het gewoon een typfoutje te zijn… De vliegmaatschappij was dus wel heel goed, ik heb volgens mij nooit langer dan 5 minuten in de rij hoeven te staan, het vliegtuig zelf was super luxe ( we hadden zelfs een eigen ‘tablet’ voor iedereen, vol met films, muziek, luisterboeken, radio, tv-shows, spelletjes, etc.), de mensen waren echt heel vriendelijk en zelfs het eten en drinken was lekker/genoeg. Oké, behalve het hele oude croissantje dat we ’s ochtends kregen. Maar een stuk beter dan wat Maartje me had laten doen geloven. Later las ik ook ergens in een folder dat ze een prijs hadden voor het beste eten en drinken onder het vliegen. Maar Emirates is dus echt een fijne organisatie om mee te reizen, ik vond het bijna jammer dat ik niet langer hoefde te reizen, terwijl ik nog een reis van 16 uur heb gehad en beide keren net naast stelletjes zat die alleen maar aandacht voor elkaar hadden, zodat ik niet echt kon praten met mensen.
Blijkbaar waren er wel nog andere mensen in het vliegtuig die duidelijk een andere mening dan ik hadden, want die waren zo chagrijnig naar de stewardessen aan het doen. Dan vroegen die gewoon netjes wat iemand wilde drinken, en kregen ze gelijk een snauw terug. Ik vond het echt nergens op slaan, ik vond het al gelijk een stuk minder erg om weg te gaan van al die Nederlanders…
Ik moest tussendoor nog overstappen in Dubai, dat was eigenlijk wel even fijn zodat je even kon lopen en hoe cool is het om in Dubai te zijn geweest. Ik heb natuurlijk alleen maar het vliegveld gezien, en zo boeiend was het achteraf gezien niet. Ik vond het eerlijk gezegd niet eens een heel mooi vliegveld, net iets te veel glimmende dingen overal. En ik kon niet opschieten met de drinkkraantjes daar… maar dat lag misschien eerder aan mij. Het was wel leuk om al de eerste Chinese tekens te gaan zien. En wat wel heel mooi was, was het opstijgen vanuit Dubai. Als je uit het raampje keek, zag je super veel oranje lichten. Ik zag dat mooie beeld trouwens niet in het echt, ik zat niet bij het raampje, maar op mijn scherm waarop je kon aanklikken dat je uit een webcam naar keuze op het vliegtuig wilde kijken. Dus misschien hebben ze dat mooie beeld van Dubai wel gewoon met de computer gemaakt ;)
Tijdens het tweede deel van de vliegreis zat ik wel naast het raampje. Zo kon ik proberen of ik Singapore al zag toen we bijna gingen landen, maar ik heb alleen Maleisië van boven gezien. Het zag er heel grappig uit, echt overal sterretjes, door de palmbomen neem ik aan. Gelukkig was ik trouwens afgeleid door dat grappige beeld en had ik niet door dat het vliegtuig drie kwartier later was geland dan gepland. O nee hè, er zou iemand van het hostel me op komen halen, zo meteen zou hij al weer weggegaan zijn! Maar gelukkig stond hij er nog, echt een vet lief mannetje. Tijdens de terugreis begon hij al over het warme weer en over het stadscentrum. Ik luisterde niet heel goed, ik wist het al en ik was meer aan het genieten van het beeld buiten: het zag er echt mooi uit met al die palmbomen in combinatie met de stedelijkheid. Toen ik eenmaal Singapore Flyer (een enorm reuzenrad) en Marina Bay Sands Pool zag(een enorme flat met een zwembad er boven op) zag, wist ik zeker dat ik in Singapore was. Ik kreeg gelijk zin om het ook ’s avonds te zien, als het zo mooi verlicht zou zijn. Dat heb ik uiteindelijk niet meer gedaan, het bleek dat ik nog lang bezig zou zijn met het settelen in mijn kamer die dag…