Onze verslaving wordt alleen maar erger

Na onze culturele dagen wilden we graag even wat rustdagen hebben waar we even konden “chillen” om niet alleen bij te komen, maar ook om even wat relatief saaie dagen te hebben zodat het weer speciaal wordt om bijzondere dingen te doen. Deze dagen brachten we door in het kustdorpje Essaouira waar we dus veel vrije tijd hadden. Zo werd onze verslaving alleen maar erger. Waar we verslaafd aan zijn? Puzzelboekjes…

Puzzelen aan het strand of op het dakterras in plaats van thuis bleek gelukkig toch nog wel vakantiegevoel te geven, zeker als je erna kan dobberen in zee. Wat overigens heel koud bleek te zijn, maar zo kan ik alvast oefenen voor het openwaterzwemmen in Nederland. Nog meer oefening kreeg ik toen ik na heel wat hotels eentje tegenkwam waar ik voor minder dan 25 euro even baantjes mocht trekken in hun zwembad. Deze hoge prijzen geven aan dat een zwembad toch nog wel een luxegoed is daar. Je moest ook een super luxe hotel binnenlopen voor een zwembad, daar kwam ik dan aan met m’n wandelbroek, gympen en dikke rugzak.

We hebben deze dagen weer heel wat geleerd over eten en winkelen in Marokko. Ten eerste kan veganistisch eten goed in speciale buurten met vegetarische en veganistische restaurants die ze promoten, maar dat is wel weer zo’n duur luxegoed. Ten tweede, als allerlei gerechten op de kaart staan, dan hoeft dat niet te betekenen dat ze meer dan één of twee gerechten hebben. En ten slotte, als ze promoten dat ze WiFi hebben op hun uithangbord, kan dat ook gewoon zo zijn omdat dat bord toevallig verkrijgbaar was in plaats van dat ze ook echt WiFi hebben. Overigens maakt het voor de inwoners zelf niet veel uit of er internet is, aangezien zelfs de armste mensen in deze dorpjes een dikke mobiel inclusief internet abonnement te hebben. Dat is wat we in het hele land hebben gezien. Dan lopen ze in goedkope kleren en dan halen ze een mobiel uit hun zak waar je jaloers op wordt.

Het was leuk om elke dag even door de medina te lopen, zeker door alle vrolijke kunststalletjes vol kleuren, beeldjes van gerecycled materiaal zoals fietsonderdelen (echt wat voor mam) en mooie schilderijtjes. Ook was het grappig om een keer naar de hypermarché te lopen: de weg ernaartoe was verschrikkelijk lelijk en vies, maar in de supermarkt zelf konden we losgaan omdat we hier de “echte” goedkope prijs betaalden zonder af te hoeven dingen. We konden zo bovendien meer leren wat de prijzen zouden moeten zijn, dat was leerzaam.
We zijn wel stom geweest door niet goed te kijken en hier best veel dadels uit de Emiraten te kopen, terwijl de markten vol liggen met verse lokale dadels in oktober. Deze zien we overal hangen aan de palmbomen langs de weg. De man van het hostel werd ook “boos” dat we deze gekocht hadden en legde snel uit waar we goede konden halen.
Ten slotte zijn we nog naar een kruidenmannetje gegaan die allerlei kruidenmixen en producten had, van vrouwelijke viagra tot menthol waar je neus van ging branden. We mochten ook weer thee (de “Marokkaanse whisky”) komen drinken met anderen die toevallig kwamen buurten.

Qua eten hebben we twee doorbraken gehad: Lars heeft het over zijn hart gekregen om twee keer bij hetzelfde restaurantje te gaan eten en om een “saai” broodje tonijn te eten in plaats van een tajine, omdat ik een keer vis wilde eten. Dat broodje was stiekem best lekker, we beginnen toch steeds meer te verlangen naar Europees eten. Lars zijn buik hield al helemaal niet meer van het Marokkaanse eten na een paar dagen opgescheept te hebben gezeten met een voedselvergiftiging.

Qua sport hebben we ook “ruig” gedaan, we zijn gaan surfen! Ondanks dat Lars ziek was en ik voor anti beach babe heb gespeeld die er niets van bakte, was het heel leuk om te doen. De gids sprak ook goed Engels, hielp mij goed (Lars bleek weinig hulp nodig te hebben), liet ons leuke Afrikaanse en zelfs Nederlandse muziek horen en kon uitleggen dat de mannencultuur tegenwoordig al een heel stuk verbeterd was. Hij voelde zich bijna beledigd toen we verbaasd waren dat je als vrouw nog een leven had als je wilde scheiden van je man. Ondanks dat je tijdens het surfen vooral bezig was met golfen ontwijken tot je dieper in de zee zat, vloog de tijd voorbij en heb ik zelfs aan het einde een paar keer een golf af gesurft. Zieke Lars was al snel afgehaakt, maar had dankzij zijn overgeërfde talent van zijn vader wel heel wat keren een golf af gesurft, zelfs ’s ochtends in het plaatsje waar het heel hard waaide.

Essaouira was dus een perfect stadje om goed bij te komen door de leuke medina, zee en dakterassen. Door de dagen door te brengen met puzzelen, lezen, struinen door de medina en wat zwemmen en surfen hebben we ons weer goed op kunnen laden voor het derde deel van onze vakantie: onze allereerste wandelreis (:

P.S. Achtergrondmuziekje dat in ons hoofd blijft hangen:
https://www.youtube.com/watch?v=uUDKfK3R42Q&feature=youtu.be